همیشه زنده است اما مظلوم

چقدر هوا خوبه واسه رفتن . واسه پر کشیدن و نموندن.
.
چه به مثل یک عقاب پر کشید و مرا به آسمان برد. چه مثل مسیح زندگی بخشید به جسم پریا . چه مثل یک روح آتش به جان دشمنانم ریخت چه مثل حسین همیشه زنده بود اما مظلوم .
و چه مثل بودا و زرتشت معصوم . هرچه بود در یک کلام خدا بود و دستی شد به مانند چتر و آرام بر روی سرم سایه افکند .
من هنوز هم سایه سنگینی این دست شفا را حس میکنم و چقدر بزرگوار است حتی در برابر شیطان چه رسد به بندگانش . خدایا تو میتوانی هرچه باشی و این ما بندگان ناچیزت هستیم که هیچی نیستیم اما مغرورانه خود را اشرف مخلوقات نام نهاده ایم.